klamerka (język polski)

klamerka (1.2)
wymowa:
IPA: [klãˈmɛrka], AS: [klãmerka], zjawiska fonetyczne: nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) zdrobn. od klamra
(1.2) przyrząd do przypinania suszącej się odzieży do sznura
(1.3) chirurgiczny przyrząd do spinania brzegów rany
odmiana:
przykłady:
(1.2) Zielone klamerki pasują do moich jasnozielonych sukienek.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) spinacz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. klamra ż, klamrowanie n
czas. klamrować ndk.
przym. klamrowy, klamerkowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) pol. klamra + -ka < niem. Klammer < śwn. klamere[1]
uwagi:
zob. też żabka (spinka) w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. Anna Piotrowicz, Małgorzata Witaszek-Samborska, O żywotności zapożyczeń niemieckich w gwarze miejskiej Poznania, w: Gwary dziś. 7. Rocznik poświęcony dialektologii słowiańskiej, Wydawnictwo Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk, Poznań 2015, s. 211.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.