kender (język duński)
- wymowa:
- IPA: /ˈkεnʌ/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) znawca, koneser
- odmiana:
- (1.1) en kender, kenderen, kendere, kenderne
- przykłady:
- (1.1) En erfaren islamkender holdt en forelæsning om dyrenes rettigheder i den islamiske verden. → Wytrawny islamoznawca wygłosił wykład o prawach zwierząt w świecie islamskim.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. kende
- przym. kendt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
kender (język węgierski)
- wymowa:
- IPA: /ˈkɛndɛr/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ken•der
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) bot. konopie
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kenderföld • kenderkötél • kendermag • kenderolaj
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.