karapaks (język polski)
na pomarańczowo zaznaczony jest karapaks (1.1) u homara
- wymowa:
- IPA: [kaˈrapaks], AS: [karapaks]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) zool. anat. twarda grzbietowa powłoka zewnętrzna ciała niektórych zwierząt; zob. też karapaks w Wikipedii
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pancerz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. carapax → pancerz
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) carapace
- niemiecki: (1.1) Carapax m
- rosyjski: (1.1) карапакс m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.