kórnicki (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) dotyczący Kórnika, związany z Kórnikiem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kórnicki kórnicka kórnickie kórniccy kórnickie dopełniacz kórnickiego kórnickiej kórnickiego kórnickich celownik kórnickiemu kórnickiej kórnickiemu kórnickim biernik kórnickiego kórnicki kórnicką kórnickie kórnickich kórnickie narzędnik kórnickim kórnicką kórnickim kórnickimi miejscownik kórnickim kórnickiej kórnickim kórnickich wołacz kórnicki kórnicka kórnickie kórniccy kórnickie nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zamek kórnicki • biblioteka kórnicka
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Kórnik m, kórniczanin m, kórniczanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.