indbydelse (język duński)

wymowa:
IPA: [ˈenˌbyˀðəlsə]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) zaproszenie
odmiana:
(1.1) en indbydelse, indbydelsen, indbydelser, indbydelserne
przykłady:
(1.1) Manden afviste præstens indbydelse til at deltage i ceremonien. Kvinden tog den imod.Mężczyzna odrzucił zaproszenie księdza do wzięcia udziału w ceremonii. Kobieta je przyjęła.
składnia:
kolokacje:
(1.1) indbydelseskort n
synonimy:
(1.1) invitation
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. indbyde
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.