ignorowanie (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌiɡnɔrɔˈvãɲɛ], AS: [ignorovãńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pomijanie, niezwracanie uwagi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik ignorowanie dopełniacz ignorowania celownik ignorowaniu biernik ignorowanie narzędnik ignorowaniem miejscownik ignorowaniu wołacz ignorowanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. ignorancja ż, ignorant m, ignorantka ż, zignorowanie n
- czas. ignorować ndk., zignorować ndk.
- przym. ignorancki
- przysł. ignorancko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od ignorować
- uwagi:
- nie mylić z: ignorancja
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) ігнараванне n
- rosyjski: (1.1) игнорирование n
- ukraiński: (1.1) ігнорування n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.