huśtać (język polski)

mężczyzna huśta (1.1) dzieci
dziewczynka huśta się (2.1)
wymowa:
IPA: [ˈxuɕtaʨ̑], AS: uśtać]
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) wprawiać w ruch wahadłowy

czasownik zwrotny niedokonany huśtać się (dk. brak)

(2.1) wprawiać w ruch wahadłowy samego siebie
(2.2) być wprawionym w ruch wahadłowy
odmiana:
(1.1) koniugacja I
(2.1-2) koniugacja I
przykłady:
(2.1) Dzieci huśtały się na podwórku.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) bujać, kołysać, reg. pozn. huźdać
(2.1) bujać się, kołysać się, reg. pozn. huźdać się
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. huśtawka ż, huśtanie n
czas. wyhuśtać dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.