heller

heller (język angielski)

rzeczownik

przymiotnik, forma fleksyjna

(1.1) stopień wyższy od hell

(1.2) forma odmieniona od hell

odmiana:

(1.1-2)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der hellere ein hellerer hellerer	die hellere eine hellere hellere	das hellere ein helleres helleres	die helleren helleren hellere
Gen.	słaba mieszana mocna	des helleren eines helleren helleren	der helleren einer helleren hellerer	des helleren eines helleren helleren	der helleren helleren hellerer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem helleren einem helleren hellerem	der helleren einer helleren hellerer	dem helleren einem helleren hellerem	den helleren helleren helleren
Akk.	słaba mieszana mocna	den helleren einen helleren helleren	die hellere eine hellere hellere	das hellere ein helleres helleres	die helleren helleren hellere

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

przysłówek

(1.1) również (nie)^[1]
odmiana:: (1.1) nieodm.
przykłady:: (1.1) Jag ser ingenting här, och det gör inte min syster heller. → Nic tu nie widzę i moja siostra też nie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:: (1.1) Używane zawsze z zaprzeczeniem inte lub ej
źródła:

↑ Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 193.

rzeczownik, rodzaj męski

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.