halla (język fiński)
- wymowa:
- IPA: [ˈhɑlːɑ]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) nocny przymrozek
- odmiana:
- (1.1) hall‧a (→ wzór odmiany)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- z języków bałtyckich, por. litew. šalnà, łot. salna
- uwagi:
- źródła:
halla (język hiszpański)
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 3. os. lp (él, ella, usted) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od hallar
- (1.2) 2. os. lp (tú) trybu rozkazującego (imperativo) od hallar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
halla (quenya)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) wysoki
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.