fight (język angielski)

fight (2.1)

wymowa:

enPR: fīt, IPA: /faɪt/, SAMPA: /faIt/

wymowa amerykańska

​ ​

wymowa brytyjska

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) walczyć

(1.2) zwalczać

rzeczownik

(2.1) walka

odmiana:

(1) fight, fought, fought, fights, fighting

(2) lp fight; lm fights

przykłady:

(1.1) Leave the country, if you are too yellow to fight. → Wyjedźcie z kraju, jeżeli jesteście zbyt tchórzliwi, by walczyć.

(2.1) The referee stopped the fight of the players. → Sędzia zakończył bójkę graczy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fighting, fighter

przym. fighting

czas. fight back, fight down, fight off, fight out

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) st.ang. feohtan

uwagi:

zobacz też: Aneks:Język angielski - czasowniki nieregularne

źródła: