február (język słowacki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) luty[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. februárový
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. Februarius < łac. februare → „czyścić”, gdyż luty był ostatnim miesiącem roku.
uwagi:
(1.1) zobacz też: januárfebruármarecaprílmájjúnjúlaugustseptemberoktóbernovemberdecember
źródła:
  1. Zofia Jurczak-Trojan, Halina Mieczkowska, Elżbieta Orwińska, Maryla Papierz, Słownik słowacko-polski, t. I, A-Ô, TAiWPN Universitas, Kraków 2005, ISBN 83-242-0569-1, s. 178.

február (język węgierski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) luty
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) skr. febr.
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. februári
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) zobacz też: januárfebruármárciusáprilismájusjúniusjúliusaugusztusszeptemberoktóbernovemberdecember
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.