fakultativ (język niemiecki)

wymowa:

wymowa austriacka

IPA: [ˌfakʊltaˑˈtiːf]

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) fakultatywny

w funkcji przysłówka^[1]

(2.1) fakultatywnie

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der fakultative ein fakultativer fakultativer	die fakultative eine fakultative fakultative	das fakultative ein fakultatives fakultatives	die fakultativen fakultativen fakultative
Gen.	słaba mieszana mocna	des fakultativen eines fakultativen fakultativen	der fakultativen einer fakultativen fakultativer	des fakultativen eines fakultativen fakultativen	der fakultativen fakultativen fakultativer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem fakultativen einem fakultativen fakultativem	der fakultativen einer fakultativen fakultativer	dem fakultativen einem fakultativen fakultativem	den fakultativen fakultativen fakultativen
Akk.	słaba mieszana mocna	den fakultativen einen fakultativen fakultativen	die fakultative eine fakultative fakultative	das fakultative ein fakultatives fakultatives	die fakultativen fakultativen fakultative

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) fakultativer Unterricht • fakultative Lehrveranstaltung / Vorlesung • ein fakultatives Fach / Seminar

synonimy:

(1.1) freigestellt, freiwillig

antonimy:

(1.1) obligatorisch

(2.1) obligatorisch

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fakultät ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: