estro (esperanto)
rzeczownik
- (1.1) dowódca, naczelnik, zwierzchnik, przełożony, szef
- odmiana:
- (1.1)
ununombro multenombro nominativo estro estroj akuzativo estron estrojn - przykłady:
- (1.1) Mi restas tie ĉi laŭ la ordono de mia estro.[1] → Zostałem tutaj zgodnie z rozkazem mojego przełożonego.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ĉefo
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- (1.1) domestro, ekleziestro, imperiestro, lernejestro, policestro, ŝipestro, ŝtatestro, urbestro
- holonimy:
- (1.1) estraro
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. estraro
- czas. estri
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Ekzercaro § 26 w: L. Zamenhof, Fundamento de Esperanto, 1905.
estro (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [ˈeș.tɾo]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) książk. natchnienie, wena, inspiracja
- (1.2) zool. ruja, cieczka
- (1.3) ent. bąk
- odmiana:
- (1) lm estros
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) inspiración
- (1.2) celo
- (1.3) moscardón
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. estral
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. oestrus < gr. οἶστρος → bąk
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.