eksplosion (język duński)

eksplosioner (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wybuch

odmiana:

(1.1) en eksplosion, eksplosionen, eksplosioner, eksplosionerne

przykłady:

(1.1) Eksplosioner på Solen giver forstyrrelser på Jorden.^[1] → Wybuchy na Słońcu powodują zakłócenia na Ziemi.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eksplosiv

czas. eksplodere

rzecz. eksplosiv

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. explosio

uwagi:

źródła: