dwustuletni (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌdvustuˈlɛtʲɲi], AS: [dvustuletʹńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) mający dwieście lat

(1.2) trwający dwieście lat

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	dwustuletni		dwustuletnia	dwustuletnie	dwustuletni	dwustuletnie
dopełniacz	dwustuletniego		dwustuletniej	dwustuletniego	dwustuletnich
celownik	dwustuletniemu		dwustuletniej	dwustuletniemu	dwustuletnim
biernik	dwustuletniego	dwustuletni	dwustuletnią	dwustuletnie	dwustuletnich	dwustuletnie
narzędnik	dwustuletnim		dwustuletnią	dwustuletnim	dwustuletnimi
miejscownik	dwustuletnim		dwustuletniej	dwustuletnim	dwustuletnich
wołacz	dwustuletni		dwustuletnia	dwustuletnie	dwustuletni	dwustuletnie
nie stopniuje się

przykłady:

(1.1) Te dwustuletnie przedmioty zostały znalezione ostatniej nocy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) dwóchsetletni, dwusetletni

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwusetlecie n

przym. dwóchsetletni, dwusetletni

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) двухсотгадовы; (1.2) двухсотгадовы
• czeski: (1.1) dvěstěletý; (1.2) dvěstěletý
• esperanto: (1.1) ducentjara; (1.2) ducentjara
• rosyjski: (1.1) двухсотлетний; (1.2) двухсотлетний
• słowacki: (1.1) dvestoročný; (1.2) dvestoročný
• ukraiński: (1.1) двохсотлітній, двохсотрічний; (1.2) двохсотлітній, двохсотрічний

źródła: