dwunastka (język polski)

wymowa:

IPA: [dvũˈnastka], AS: [dvũnastka], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nazwa liczby 12

(1.2) coś, co oznaczone jest liczbą 12

(1.3) całość składająca się z dwunastu części, elementów lub jednostek

odmiana:

przykłady:

(1.2) Długo czekałem na tramwaj. W końcu przyjechała dwunastka.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dwunasta ż, dwunastnica ż

przym. dwunasty

licz. dwanaście, dwanaścioro

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) twelve
• chorwacki: (1.1) dvanaèstica ż
• czeski: (1.1) dvanáctka ż
• dolnołużycki: (1.1) dwanastka ż
• duński: (1.1) tolver w
• esperanto: (1.1) dekduo
• górnołużycki: (1.1) dwanatka ż
• jugorusiński: (1.1) дванацка ż
• kataloński: (1.1) dotze m
• macedoński: (1.1) дванаесетка ż
• niderlandzki: (1.1) twaalf
• niemiecki: (1.1) Zwölf ż
• serbski: (1.1) дванаѐстица ż
• słowacki: (1.1) dvanástka ż

źródła: