dwujajeczny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌdvujäˈjɛʧ̑nɨ], AS: [dvui ̯äi ̯ečny], zjawiska fonetyczne: podw. art.• akc. pob.
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) taki, który zawiera dwa jajka (na pewną porcję)
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik dwujajeczny dwujajeczna dwujajeczne dwujajeczni dwujajeczne dopełniacz dwujajecznego dwujajecznej dwujajecznego dwujajecznych celownik dwujajecznemu dwujajecznej dwujajecznemu dwujajecznym biernik dwujajecznego dwujajeczny dwujajeczną dwujajeczne dwujajecznych dwujajeczne narzędnik dwujajecznym dwujajeczną dwujajecznym dwujajecznymi miejscownik dwujajecznym dwujajecznej dwujajecznym dwujajecznych wołacz dwujajeczny dwujajeczna dwujajeczne dwujajeczni dwujajeczne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dwujajowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. dwa + jajeczny
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.