donc (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) upał[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) hica
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: gorąc, upał
źródła:
  1. Mały słownik gwary śląskiej, w: Marek Szołtysek, Górny Śląsk. Przewodnik po regionie, Bielsko-Biała 2005, s. 247-306, ISBN 83-7304-461-2.

donc (język francuski)

wymowa:
IPA: [dɔ̃k]
znaczenia:

spójnik

(1.1) więc, zatem [1]
(1.2) wyraz służący wzmocnieniu zdania [1]
odmiana:
nieodm.
przykłady:
(1.1) Je pense, donc je suis.Myślę, więc jestem. (Kartezjusz)
(1.2) Qu'elle est donc belle ! → Jakaż ona piękna!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. dunc
uwagi:
źródła:
  1. 1 2 Jerzy Dobrzyński, Irena Kaczuba, Bogusława Frosztęga, Wielki słownik francusko-polski, t. 1, Wiedza Powszechna, Warszawa 2003, ISBN 83-214-1201-7, s. 490.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.