dmuchawiec (język polski)
dmuchawce (1.1)
- wymowa:
- IPA: [dmuˈxavʲjɛʦ̑], AS: [dmuχavʹi ̯ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• i → j
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) pot. bot. przekwitnięty kwiat mniszka lekarskiego
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik dmuchawiec dmuchawce dopełniacz dmuchawca dmuchawców celownik dmuchawcowi dmuchawcom biernik dmuchawiec dmuchawce narzędnik dmuchawcem dmuchawcami miejscownik dmuchawcu dmuchawcach wołacz dmuchawcu dmuchawce - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zdmuchiwać / zrywać dmuchawce
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) owocostan, łodyga
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dmuchaniec mrz, dmuchanie n, dmuchawka ż, dmuchnięcie n, dmuchawa ż
- czas. dmuchać ndk., dmuchnąć dk.
- przym. dmuchawcowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) dandelion, clock
- białoruski: (1.1) дзьмухавец m
- duński: (1.1) mælkebøtte w
- kazachski: (1.1) бақбақ
- niemiecki: (1.1) Pusteblume ż
- rosyjski: (1.1) одуванчик m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.