dialecte (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) dialekt
- odmiana:
- (1.1) lp dialecte; lm dialectes
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) parler un dialecte → mówić w dialekcie
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. dialectal
- rzecz. dialectologie, dialectologue
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) łac. dialectus < gr. [1]
- (1.1) źródłosłów dla tur. diyalekt
- uwagi:
- źródła:
dialecte (język kataloński)
- wymowa:
- or. IPA: [ði.əˈɫɛk.tə]
- occ. IPA: [ði.aˈɫɛk.te]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) jęz. dialekt
- odmiana:
- (1.1) lp dialecte; lm dialectes
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.