detonować (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. zdetonować)

(1.1) powodować wybuch

(1.2) wywoływać onieśmielenie

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. zdetonować)

(2.1) rozrywać się z hukiem; ulegać eksplozji

(2.2) muz. wykonywać dźwięki nieczysto

czasownik zwrotny niedokonany detonować się (dk. zdetonować się)

(3.1) być lub stawać się speszonym

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) onieśmielać, peszyć, zawstydzać

(2.1) eksplodować, wybuchać

(2.2) fałszować

(3.1) onieśmielać się, peszyć się, zawstydzać się

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zdetonowanie n, detonator mrz, detonowanie n, detonacja ż

przym. detonacyjny

czas. zdetonować

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. détoner

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) дэтанаваць, выбухаць; (1.2) канфузіць, бянтэжыць; (3.1) саромецца, канфузіцца, бянтэжыцца
• niemiecki: (1.1) sprengen; (1.2) verdutzen; (2.1) detonieren; (2.2) detonieren; (3.1) sich genieren

źródła: