despot (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈdɛspɔt], AS: [despot]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) hist. tytuł cesarzy bizantyjskich i ich krewnych

(1.2) hist. tytuł władców serbskich

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. despotat m, despotyczność ż

przym. despotyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δεσπότης (despótēs)

uwagi:

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) déspota m; (1.2) déspota m
• nowogrecki: (1.1) δεσπότης m; (1.2) δεσπότης m

źródła:

despot (język angielski)

wymowa:

wymowa kanadyjska

bryt. IPA: /ˈdɛs.pɒt/ lub /ˈdɛz.pɒt/

wymowa kanadyjska

​

znaczenia:

rzeczownik policzalny

(1.1) despota, despotka

odmiana:

(1.1) lp despot; lm despots

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. despotism

przym. despotic

przysł. despotically

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

despot (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) hist. despot^[1]

(1.2) przen. despota^[1]

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. despotka ż, despotija ż, despotizem m, despotovina ż, despotstvo n

przym. despotski, despotičen

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

despot (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) despota, tyran^[1][2]

odmiana:

(1.1) en despot, despoten, despoter, despoterna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) diktator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. despotisk

rzecz. despoti

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: