culminante (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [kulmiˈnante]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kulminacyjny, szczytowy

odmiana:

(1.1) lm ~s

przykłady:

(1.1) En el momento culminante de la pelea de padres siempre salgo de casa. → W szczytowym momencie kłótni rodziców zawsze wychodzę z domu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) prominente, elevado, dominante, superior, descollante, sobresaliente, principal, eminente, preponderante

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. culminar

rzecz. culminación ż, culminar ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

culminante (interlingua)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kulminacyjny, szczytowy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. culmine

czas. culminar

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

culminante (język włoski)

wymowa:

IPA: /kul.mi.'nan.te/

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) kulminacyjny, szczytowy

(1.2) przen. kulminacyjny, szczytowy

czasownik, forma fleksyjna

(2.1) imiesłów czasu teraźniejszego (participio presente) od: culminare

odmiana:

(1.1-2) lp culminante m ż; lm culminanti m ż

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) il punto culminante della strada → punkt kulminacyjny drogi

(1.2) la scena culminante del film → kulminacyjna scena filmu

synonimy:

(1.2) capitale, cruciale, decisivo, determinante, finale, fondamentale, principale, risolutivo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. culminazione ż, culmine m

czas. culminare

przym. culminale

związki frazeologiczne:

etymologia:

wł. culminare

uwagi:

źródła: