consonant (język angielski)
- wymowa:
- wymowa amerykańska
- bryt. (RP) enPR: kŏn'sənənt, IPA: /ˈkɒn.sən.ənt/, SAMPA: /"kQns@n@nt/
- amer. enPR: kän'sənənt, IPA: /ˈkɑn.sən.ənt/, SAMPA: /"kAns@n@nt/
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) jęz. spółgłoska
przymiotnik
- (2.1) konsonansowy, zgodny, zgadzający się, harmonizujący
- odmiana:
- przykłady:
- (2.1) A situation where a consonant chord follows a dissonant chord is called a resolution. → Sytuację, w której akord konsonansowy następuje po akordzie dysonansowym, nazywamy rozwiązaniem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) vowel
- (2.1) dissonant
- hiperonimy:
- (1.1) speech sound / phone
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. consonantal
- przysł. consonantly, consonantally
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.