centralność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co centralne
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik centralność dopełniacz centralności celownik centralności biernik centralność narzędnik centralnością miejscownik centralności wołacz centralności - przykłady:
- składnia:
- (1.1) centralność + D.
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. centrysta m, centrystka ż, centrowiec m, centrala ż, centralka ż, centrum n
- czas. centrować ndk., wycentrować dk.
- przym. centralny, centrowy, scentrowany, zacentrowany, centrystyczny
- przysł. centralnie, centrowo
- tem. słow. centro-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. centralny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) zentraltasun
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.