cīn (język wilamowski)
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- cin
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) ciągnąć[1]
- (1.2) wyrywać, wyrwać (np. ząb)
- (1.3) wytyczać, wytyczyć (np. granicę)
- odmiana:
- (1.1) czas przeszły prosty: cūg, imiesłów czasu przeszłego gəcūən
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. anöhcin, auscīn
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. niem. ziehen
- uwagi:
- zobacz też: cīn • anöhcin • auscīn • cu̇cīn
- źródła:
- ↑
Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 76.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.