bur (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) gw. (Górny Śląsk) bogaty gospodarz[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) gw. (Górny Śląsk) bamber, bauer, gospodorz
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: gospodarz
źródła:
  1. ↑ Joanna Furgalińska, Ślónsko godka. Ilustrowany słownik dla Hanysów i Goroli, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2010, ISBN 978-83-01-16438-6, s. 184.

bur (język angielski)

bur (1.1)
wymowa:
​ ​
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pot. rzep (owoc łopianu lub innej podobnej rośliny)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) burr
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bur (język dolnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chłop (rolnik)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bur (język duński)

et bur (1.1)
et bur (1.2)
wymowa:
Dania: [ˈbuˀr]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) klatka
(1.2) sport. pot. bramka
odmiana:
(1) et bur, buret, bur, burene
przykłady:
(1.1) I denne trange lejlighed føler jeg mig som et dyr i et bur. → W tym ciasnym mieszkaniu czuję się jak zwierzę w klatce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) fuglebur
synonimy:
(1.2) mål
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. bure
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. búr
uwagi:
źródła:

bur (język górnołużycki)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) chłop (rolnik)
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

bur (język norweski (bokmål))

et bur (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) klatka[1]
odmiana:
(1.1) et bur, buret, bur, burene lub et bur, buret, bur, bura
przykłady:
(1.1) I denne trange leiligheten føler jeg meg som et dyr i bur. → W tym ciasnym mieszkaniu czuję się jak zwierzę w klatce.
składnia:
kolokacje:
(1.1) fuglebur
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Elżbieta Frank-Oborzyńska, Słownik minimum norwesko-polski polsko-norweski, Wiedza Powszechna, Warszawa 2006, ISBN 83-214-0991-1, s. 170.

bur (język szwedzki)

bur (1.1)
wymowa:
​
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) klatka[1]
odmiana:
(1.1) en bur, buren, burar, burarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) fågelbur • målbur
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.