bummeln (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈbʊməln]
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) włóczyć się
(1.2) guzdrać się
odmiana:
(1.1)[1] bummeln (bummelt), bummelte, gebummelt (sein)
(1.2)[1] bummeln (bummelt), bummelte, gebummelt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bummeln n, Bummel m
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla pol. bomblować + bumblować + bumelować
uwagi:
zobacz też: bummelnabbummeln • herumbummeln • umherbummeln • verbummeln
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.