brechen (język niemiecki)
- wymowa:
- wymowa austriacka
- IPA: [ˈbʀɛçn̩] IPA: [ˈbʀaːχ] IPA: [ɡəˈbʀɔχn̩]
-
- znaczenia:
czasownik mocny, przechodni
- (1.1) łamać (się), złamać (się)
- (1.2) zrywać, zerwać, przerywać, przerwać
- (1.3) pot. wymiotować, zwymiotować
- odmiana:
- (1.1-3)[1] brech|en (bricht), brach, gebrochen (haben)
- przykłady:
- (1.2) Ich habe mit der Vergangenheit völlig gebrochen. → Całkowicie zerwałam/zerwałem z przeszłością.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Brechen n, Bruch m, Brechung ż, Brecher m
- przym. brüchig
- związki frazeologiczne:
- brechend voll • das Herz brechen • übers Knie brechen
- etymologia:
- uwagi:
- Aneks:Język niemiecki - wykaz czasowników mocnych i nieregularnych
- zobacz też: abbrechen • anbrechen • aufbrechen • ausbrechen • auseinanderbrechen • durchbrechen • einbrechen • entzweibrechen • erbrechen • hereinbrechen • herausbrechen • herunterbrechen • hervorbrechen • losbrechen • niederbrechen • radbrechen • umbrechen • unterbrechen • verbrechen • wegbrechen • zusammenbrechen
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.