zusammenbrechen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ʦuˈzamənˌbʀɛçn̩] ​ IPA: [ˌbʀaːχ ʦuˈzamən] IPA: [ʦuˈzamənɡəˌbʀɔχn̩]

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) zawalać się, zawalić się, runąć

(1.2) załamywać się, załamać się

odmiana:

(1.1-2)^[1] zusammenbrech|en (bricht zusammen), brach zusammen, zusammengebrochen (haben)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Zusammenbruch m

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: brechen • abbrechen • anbrechen • aufbrechen • ausbrechen • auseinanderbrechen • durchbrechen • einbrechen • entzweibrechen • erbrechen • hereinbrechen • herausbrechen • herunterbrechen • hervorbrechen • losbrechen • niederbrechen • radbrechen • umbrechen • unterbrechen • verbrechen • wegbrechen • zusammenbrechen

źródła: