brüten (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈbʀyːtn̩]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) ornit. wysiadywać jaja
- (1.2) ornit. składać jaja
- (1.3) przen. ślęczeć, głowić się
- odmiana:
- (1.1-3)[1] brüt|en (brütet), brütete, gebrütet (haben)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Brüten n, Brut ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: brüten • anbrüten • ausbrüten • bebrüten • erbrüten
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.