blindować (język polski)

wymowa:

znaczenia:

czasownik

(1.1) gw. (Górny Śląsk) oślepiać

odmiana:

przykłady:

(1.1) Klara blinduje. → Słońce tak mocno świeci, że oślepia.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. blinda ż

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. blenden

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: