behawiorystyczny (język polski)
przymiotnik relacyjny
- (1.1) psych. związany z behawiorystami, behawioryzmem
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik behawiorystyczny behawiorystyczna behawiorystyczne behawiorystyczni behawiorystyczne dopełniacz behawiorystycznego behawiorystycznej behawiorystycznego behawiorystycznych celownik behawiorystycznemu behawiorystycznej behawiorystycznemu behawiorystycznym biernik behawiorystycznego behawiorystyczny behawiorystyczną behawiorystyczne behawiorystycznych behawiorystyczne narzędnik behawiorystycznym behawiorystyczną behawiorystycznym behawiorystycznymi miejscownik behawiorystycznym behawiorystycznej behawiorystycznym behawiorystycznych wołacz behawiorystyczny behawiorystyczna behawiorystyczne behawiorystyczni behawiorystyczne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. behawiorysta mos, behawioryzm mrz, behawior mrz, behawioralność ż
- przym. behawioralny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- baskijski: (1.1) behaviorista
- niemiecki: (1.1) behavioristisch
- słowacki: (1.1) behavioristický
- szwedzki: (1.1) behavioristisk
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.