bąkanie (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. mówienie cicho, niewyraźnie, często z jąkaniem się
- (1.2) pot. napomykanie o czymś
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza mianownik bąkanie dopełniacz bąkania celownik bąkaniu biernik bąkanie narzędnik bąkaniem miejscownik bąkaniu wołacz bąkanie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) przebąkiwanie, napomykanie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. bąk m, bąknięcie n
- czas. bąkać ndk., bąknąć dk.
- przym. bąkowaty
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- rzecz. odczas. od bąkać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.