ausklammern (język niemiecki)

wymowa:
IPA: [ˈaʊ̯sˌklamɐn]
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony, przechodni

(1.1) mat. wyciągać przed nawias, wyciągnąć przed nawias
(1.2) przen. wyłączać, wyłączyć, nie uwzględniać, nie uwzględnić, pomijać, pominąć
odmiana:
(1.1-2)[1] ausklammern (klammert aus), klammerte aus, ausgeklammert (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Ausklammern n, Ausklammerung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: klammern • abklammern • anklammern • ausklammern • einklammern • festklammern • umklammern • verklammern
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.