klammern (język niemiecki)
- wymowa:
- IPA: [ˈklamɐn] IPA: [ˈklamɐtə] IPA: [ɡəˈklamɐt]
-
- znaczenia:
czasownik słaby
- (1.1) spinać, spiąć
- (1.2) przypinać, przypiąć
- (1.3) obejmować, objąć
- (1.4) (kurczowo) chwytać (się), chwycić (się), trzymać (się)
- (1.5) sport. klinczować, brać w klincz, wziąć w klincz
- odmiana:
- (1.1-5)[1] klammern (klammert), klammerte, geklammert (haben)
- przykłady:
- składnia:
- (1.4) sich an etw./jdn. (Akk.) klammern
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Klammern n, Klammer ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: klammern • abklammern • anklammern • ausklammern • einklammern • festklammern • umklammern • verklammern
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.