audacity (język angielski)
- wymowa:
- wymowa amerykańska
- bryt. IPA: /ɔˈdæsɨti/
- amer. IPA: /ɑˈdæsɨɾi/
- znaczenia:
rzeczownik policzalny lub niepoliczalny
- (1.1) śmiałość
- (1.2) zuchwałość, czelność
- odmiana:
- (1) lp audacity; lm audacities
- przykłady:
- (1.1) Sally broke up with Kevin because of his extreme audacity. → Sally zerwała z Kevinem z powodu jego skrajnej śmiałości.
- (1.2) The brash private had the audacity to criticize the general. → Zuchwały szeregowiec miał czelność krytykować generała.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.2) audaciousness, outdaciousness, temerity
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. audacious
- przysł. audaciously
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- średnioang. audacite < śr.łac. audacitas < łac. audax < łac. audeo; ang. audacious + -ity
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.