atamanować (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany (dk. brak)

(1.1) hist. dowodzić oddziałem kozackim jako ataman
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Pan Zachariasz zaczął najprzód od uorganizowania siły zbrojnej: Zajączkowski stanął nad milicją, Białostocki nad dragonią, Warywoda atamanował mołojcom sprowadzonym z Kuny[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) atamanić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ataman m, atamanka ż, atamaństwo n
czas. atamanić ndk.
przym. atamański
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ataman + -ować
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Antoni Józef Rolle, Po inkursyi kozackiej, Kraków 1890.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.