arendować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌarɛ̃nˈdɔvaʨ̑], AS: [arẽndovać], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob.
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany

(1.1) przest. dzierżawić, wynajmować
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. arenda ż, arendarz m, arendowanie n
przym. arendarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: dzierżawić, wynajmować
  • białoruski: (1.1) арандаваць
  • hiszpański: (1.1) arrendar
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.