akcydentalny (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌakʦ̑ɨdɛ̃nˈtalnɨ], AS: [akcydẽntalny], zjawiska fonetyczne: nazal.• akc. pob.,
- znaczenia:
przymiotnik relacyjny
- (1.1) książk. przypadkowy, okolicznościowy, nieistotny, dodatkowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik akcydentalny akcydentalna akcydentalne akcydentalni akcydentalne dopełniacz akcydentalnego akcydentalnej akcydentalnego akcydentalnych celownik akcydentalnemu akcydentalnej akcydentalnemu akcydentalnym biernik akcydentalnego akcydentalny akcydentalną akcydentalne akcydentalnych akcydentalne narzędnik akcydentalnym akcydentalną akcydentalnym akcydentalnymi miejscownik akcydentalnym akcydentalnej akcydentalnym akcydentalnych wołacz akcydentalny akcydentalna akcydentalne akcydentalni akcydentalne nie stopniuje się - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. akcydencja ż, akcydens mrz, akcydensik mrz, akcydensista mos, akcydensistka ż, akcydentalia nmos, akcydentalizm mrz
- przym. akcydensowy
- przysł. akcydentalnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) akcidentálny
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.