Vollverb (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈfɔlˌvɛʁp]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) gram. czasownik pełnoznaczny, czasownik samodzielny
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik das Vollverb die Vollverben dopełniacz des Vollverbs der Vollverben celownik dem Vollverb den Vollverben biernik das Vollverb die Vollverben - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) Hauptverb
- antonimy:
- (1.1) Hilfsverb, Modalverb
- hiperonimy:
- (1.1) Verb
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Niemiecki - Słownictwo gramatyczne
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.