Turkish (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˈtə.kɪʃ/
amer. IPA: /ˈtɝ.kɪʃ/
wymowa amerykańska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) jęz. język turecki

przymiotnik

(2.1) turecki
odmiana:
(1) lp Turkish; blm
(2) nie stopniuje się
przykłady:
(1.1) My boyfriend is Turkish.Mój chłopak jest Turkiem.
(2.1) I like Turkish music.Lubię turecką muzykę.
składnia:
kolokacje:
(2.1) Turkish delight
synonimy:
(1.1) Turk
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Turk, Turkey, turkey
przysł. Turkishly
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.