Turín (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Turyn[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Turín dopełniacz Turína celownik Turínu biernik Turín wołacz Turíne miejscownik Turíně narzędnik Turínem - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turíňan m, Turíňanka ż
- przym. turínský
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „Turín” w: Internetová jazyková příručka.
Turín (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [tu.ˈɾin]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski, nazwa własna
Turín (język słowacki)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- (1.1) geogr. Turyn[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Turín dopełniacz Turína celownik Turínu biernik Turín miejscownik Turíne narzędnik Turínom - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Turínčan m, Turínčanka ż
- przym. turínsky
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑
Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 65.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.