Statthalter (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈʃtatˌhaltɐ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) adm. namiestnik
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Statthalter die Statthalter dopełniacz des Statthalters der Statthalter celownik dem Statthalter den Statthaltern biernik den Statthalter die Statthalter - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) Verwalter
- hiponimy:
- (1.1) Amtsverweser, Banus, Eparch, Exarch, Jarl, Landesstatthalter, Prokonsul, Prokurator, Proprätor, Satrap, Vizekönig, Wali
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Statthalterei ż
- forma żeńska Statthalterin ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- zobacz też: Gouverneur • Regent • Statthalter
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.