Schlachter (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈʃlaxtɐ]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) zaw. rzeźnik (dokonujący uboju)
- (1.2) reg. płn. niem. zaw. rzeźnik
- odmiana:
- (1.1-2)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Schlachter die Schlachter dopełniacz des Schlachters der Schlachter celownik dem Schlachter den Schlachtern biernik den Schlachter die Schlachter - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) Schlächter, Fleischer, austr. Fleischhauer, reg. Metzger, reg. Metler, austr. daw. Fleischhacker, reg. daw. Knochenhauer
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1-2) Beruf
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Schlachten n, Schlacht ż, Schlachtung ż, Schlachterei ż, Schlächterei ż, Schlächter m
- forma żeńska Schlachterin ż, Schlächterin ż
- czas. schlachten
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Niemiecki - Zawody
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.