Pfaffe (język niemiecki)

wymowa:
lp IPA: [ˈpfafə] lm IPA: [ˈpfafn̩]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) pejor. rel. klecha
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Geistlicher
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Pfaffen m
zdrobn. Pfäffchen n
przym. pfäffisch
związki frazeologiczne:
etymologia:
swn. pfaffo < gr.[2]
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
  2. Mikołaj Rudnicki, Kultura i język, „Język Polski” nr 7/1914, s. 201.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.