Park (język niemiecki)
ein Park (1.1)
- wymowa:
- lp IPA: [paʁk]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) turyst. ogrod. park
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Park die Parks
rzad. die Parke
szwajc. niem. die Pärkedopełniacz des Parks
des Parkesder Parks
rzad. der Parke
szwajc. niem. der Pärkecelownik dem Park den Parks
rzad. den Parken
szwajc. niem.den Pärkenbiernik den Park die Parks
rzad. die Parke
szwajc. niem. die Pärke - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Parken n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.