Norbertowy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
- (1.1) przest. gw.[1][2] taki, który należy do Norberta
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik Norbertowy Norbertowa Norbertowe Norbertowi Norbertowe dopełniacz Norbertowego Norbertowej Norbertowego Norbertowych celownik Norbertowemu Norbertowej Norbertowemu Norbertowym biernik Norbertowego Norbertowy Norbertową Norbertowe Norbertowych Norbertowe narzędnik Norbertowym Norbertową Norbertowym Norbertowymi miejscownik Norbertowym Norbertowej Norbertowym Norbertowych wołacz Norbertowy Norbertowa Norbertowe Norbertowi Norbertowe nie stopniuje się - przykłady:
- (1.1) Nie parkuj przy Norbertowej posesji!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Norbert mos, Norbercik mos, norbertanka ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. Norbert + -owy < łac. Norbertus < swn. nord + beraht
- uwagi:
- (1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[3].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN. - ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.