Keil (język niemiecki)
ein Keil (1.1)
- wymowa:
- lp IPA: [kaɪ̯l] lm IPA: [ˈkaɪ̯lə]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) klin
- odmiana:
- (1.1)[1]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik der Keil die Keile dopełniacz des Keiles
des Keilsder Keile celownik dem Keil den Keilen biernik den Keil die Keile - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. Keilen n
- czas. keilen
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.