Können (język niemiecki)
- wymowa:
- lp IPA: [ˈkœnən]
-
- znaczenia:
rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki
- (1.1) umiejętność
- odmiana:
- (1.1)[1] blm
przypadek liczba pojedyncza mianownik das Können dopełniacz des Könnens celownik dem Können biernik das Können - przykłady:
- (1.1) Sein Können kennt keine Grenzen. → Jego umiejętności nie mają granic.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Gekonntheit ż
- czas. können
- przym. gekonnt
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.